De planning was om in 2006 deze fietstocht te maken, slecht weer en een verbouwing van onze nieuwe woning maakten het onmogelijk dit te doen. we hebben de plannen gewoon een jaar uitgesteld.

De reden om een fietstocht te maken in de buurt van Hann. Münden is, dat ik er ontzettend genoten heb van de omgeving en de fietspaden langs de rivieren daar (Rijssen _ Praag)  en omdat wij in 2005 de Weserradweg beëindigd hebben in Hann. Münden.

27 augustus 2007 `s morgens vroeg stond Wim met de auto voor om ook mijn fiets achter op de auto te monteren, hij was wat laat maar stak al snel een klein sigaartje op, een goed teken. Op naar Hannovers Münden  

10.30 u. zijn we gearriveerd en hebben onze fietsen bepakt en na een kwartiertje zijn we vertrokken richting Kassel.

Al snel hebben we de route te pakken en genieten we van de route langs de Fulda, het is een genot om te fietsen langs de rivieren, auto`s en motoren en ander lawaaimateriaal kom je niet tegen, het is er heerlijk rustig. Met een uurtje zijn we in Kassel en fietsen via goed aangegeven routes door de stad waarbij we een lang traject fietsen langs het Documenta terrein,. Kassel heeft een permanente "Ausstellung" gelegen op/ in een groot park 

Langs veel sportterreinen aan het water komen we weer buiten de bebouwde kom en fietsen we weer door het groen, weilanden en bossen wisselen elkaar af, het weer blijft uitstekend en zo genieten we van elke kilometer, 

Op enkele stukken in het traject moeten we behoorlijk klimmen dan is het hard werken, maar zijn we dan boven dan kijk je met voldoening terug en denk je  "peanuts", De Fulda wordt ongemerkt smaller en rustiger, we kunnen hier en daar zien dat de rivier in  voor en najaar best een bredere vorm heeft, gebouwen en bomen dragen sporen van een hoge waterstand

We zetten koers richting Melsungen, hier en daar stappen we even af, of voor een bezichtiging van een dorpskern of een kopje koffie, we hebben ons voorgenomen om er een recreatieve tocht van te maken alhoewel..... als je weer zo`n kuitenbijter achter de kiezen hebt praat je niet meer van recreatie "det is pokk`ln" of te wel  hard werken.zegt  Wim.         Het is fijn veel tijd te hebben, je stapt eens af om te vragen of je nog wel op de goede route zit en zo kom je in gesprek met allerlei mensen, wat ook altijd leuk is , je staat op een kruispunt met een routekaart en kijkt heel aandachtig alle kanten op, er komt altijd wel iemand die zegt "und wohin wollen Sie Junge leute?" en dan is er zo een gesprek aan de gang. een enkele keer gaat het gesprek dan zo "von wo kommt euch?" Wir kommen aus Holland, verdammt das ist weit weg. "Genau" zegt Wim dan met een stalen gezicht,  terwijl z`n auto 50 km terug staat.

De campings langs de Fulda zijn dun bezaaid, we hebben ons voorgenomen in Rotenburg te overnachten, de afstand tussen Hann. Münden en Rotenburg was moeilijk te achterhalen aangezien we langs een rivier fietsen is de afstand langer dan ze opgeven langs de openbare weg, ook zoeken op Google gaf geen duidelijkheid. De schatting die ik had gedaan kwam op 80/ 90 km en dat was wel te doen vonden wij, dus Rotenburg was onze eindbestemming die dag. Uiteindelijk waren we na 100 km. fietsen om  17.15 in Rotenburg en hebben de camping zien liggen........ja dat is slim.....wij fietsten aan de verkeerde kant van het water, dus weer een stukje terug om via een brug naar de goeie kant te komen bij de camping.

Mooie camping een fijn biertje en voortreffelijk weer, echt weer om nog een glas bier te proberen, tent opgezet en lekker zelf op een brandertje het avondeten gemaakt. Het eten is zo eenvoudig als wat maar smaakt in de buitenlucht, na een autorit van 330 km. en  fietstocht van 100km. als een diner in een restaurant met wel 10 sterren.

( toen wij `s avonds aan de wijn zaten hadden we nog meer sterren) 

Na het eten pak je weer de fiets en gaat even de omgeving verkennen , uiteraard naar Rotenburg, een mooi klein plaatsje met vakwerk huizen, kinderkopjes en een langzaam stromende Fulda, In deze plaats is ook de fabrikant van Bruhl Hosen  gevestigd, een broekenfabrikant waar Roetgerink Mode  afnemer is, ik had het willen opzoeken en misschien ook wel willen bezoeken maar je bent "out of business".

Nog een avond wandeling gemaakt om even wat andere spieren te gebruiken en na een flesje wijn zochten we allebei onze slaapzak op om de 2e etappe voor te bereiden. 

We hebben goed geslapen en na het wassen scheren en het inpakken van de tenten en tassen gaan we naar Rotenburg om een ontbijt te halen en een lekkere bak koffie, gisteravond hadden we al een adresje ontdekt dus op naar de broodjes. We hebben een nieuwe sport ontdekt, "wie maakt het lekkerste/ meest bijzondere ontbijt"" nou dat was een verrassing, het werd kaas met ei en vleeswaren met sla en nog wat. we geven de mevrouw wat complimenten  6 punten  en de groeten en fietsen weg in de richting van Bibra.

Bibra is een stad die voor ons van betekenis is omdat wij daar de Fulda verlaten en een doorsteek maken naar de Werra, deWerra hebben we al eerder zien stromen in onze vorige fietstocht en als route heeft dienst gedaan van Rijssen naar Praag

De doorsteek in Duitsland geeft altijd wat onzekerheden, je fietst namelijk niet langs een rivier daarom is het niet helemaal duidelijk of je een klim moet maken of dat het een vlakke route wordt,. uiteraard is het wel op een kaart een beetje te zien, maar toch. Het valt mee we moeten een klim doen Bij Hönebach maar kunnen dan een afdaling doen waar je van kunt smullen. We gaan met een gangetje van 7 km. p/u naar boven en denderen met veel geweld (zo`n 57 km p/u) naar beneden over een brede stille weg dwars door een dorp, ik kon het niet zo snel lezen maar volgens mij was het Widdershausen, we fietsen door richting Dankmarshausen.  De rivier Werra is een rivier die ontspringt in het voormalig Oost Duitsland de DDR, De rivier is op veel plaatsen een grensrivier geweest en vormt nog steeds een schril contrast tussen Oost en West. Zo ook in Dankmarshausen, een dorp die verlaten lijkt en armoedig aandoet, er ligt in de nabijheid een gigantische voorraad kali afkomstig uit de kalimijn, in de volksmond noemen ze het der zuckerhut

omdat het als een witte hoed uit het landschap steekt en het is een gigantische berg dat kan ik je wel vertellen.Ons plan was om in deze omgeving weer een camping te zoek en er te overnachten maar in een kleine vergadering zonder voorzitter hebben we besloten om maar gewoon door te fietsen, dit omdat we nog veel tijd over hadden en later nog een museum willen bezoeken. Op de fiets richting Eisenach maar wel via de Werra. In Berkla-Werra hebben we geluncht, we worden ontvangen met het geklepper van ooievaars die op een oude fabriekspijp een nest hebben gemaakt. Ik ervaar het als nostalgie, ooit heb ik klepperende ooievaars op de wieken van de molen in Dijkerhoek mogen horen en nog steeds is het typische geluid hetzelfde gebleven. Ik hoor nog mijn moeder zeggen "heur, zie bint d`r wier".  In een doods dorp met veel werkeloosheid en beroete panden gaan we zitten op een terras waar een serveerster ons een lekkere kop ossenstaartsoep voorzet. Helaas er moest wel weer een os aan geloven want er zat voor ten minste 1 schwanz in. Van Berka fietsen we naar Wichmannshausen, in de buurt van Eisenach .      Op dat moment hebben we nog geen definitieve overnachting kunnen bepalen, op een bord langs de weg zien we dat we wel ergens kunnen kamperen maar op onze kaart is niets te zien wat een camping moet zijn. Ondertussen krijgt Wim het gevoel dat zijn achterband wat minder hard is, in veel gevallen betekend dat er een gaatje in de binnenband zit. Bij Wim is dat in dit geval geen uitzondering, we overleggen even en ik houd de band in de gaten (woordspeling !!!!! ) En ja hoor lek, even volhouden want hij loopt niet snel leeg. In Mihla zie ik een Reparaturhaus, allebei in de remmen en Wim laat de band oppompen tot 6 bar, de monteur kijkt verbaasd en ik ga 10 meter verder van de fiets staan, hij en ik zijn beiden bang voor een ontploffing. onder het pompen vragen we of er inderdaad een plek is waar we kunnen overnachten, hij weet ons te vertellen dat er wel eens gekampeerd wordt op het terrein van het plaatselijke zwembad. Met 6 bar in de band en een goede tip zoeken we het zwembad en warempel er is een eenzame badmeester/beheerder/grasmaaier aanwezig en kijkt ons onderzoekend aan , alsof wij zonderlinge  wezens zijn ( hij kent ons niet) Wij mogen kamperen op het terrein we krijgen een kinderbadkaart en hij maakt de kachel aan zodat we kunnen douchen. De kinderbadkaart is nodig als wij willen zwemmen "ordnung muss sein und regel ist regel" Ook geeft hij ons  de sleutel van het terrein zodat we kunnen gaan eten in het dorp en ook weer op het terrein kunnen komen we zijn tenslotte de enigste gast op het terrein

We zetten de tent op, gaan zwemmen en douchen, plakken de band van de fiets van Wim ( even het gaatje opzoeken in de grootste plas water die we kunnen vinden, het zwembad natuurlijk) en gaan daarna lekker een biertje drinken in "das graues schloss".We nemen nog een flesje wijn mee en gaan naar onze slaapplaats met privé zwembad, nog nooit zo`n accommodatie gehad, we hebben die dag zo`n 70 km. gefietst dus gaan de beentjes met plezier in de slaapzak.

We staan om 8.00 u. op en laten ons verwennen in de grote badruimte, scheren wassen inpakken en weer op de fiets naar een immbiss om weer een verrassing te bestellen, De verrassing kwam in de vorm van broodje ei met ui, koffie en broodje worst o.i.d. en een broodje zure haring met ui en dat voor 10.00 u.`s morgens en het smaakte erg goed.Deze dame kreeg 7 punten

 Nog steeds mooi weer,  we gaan richting Eschwege we willen overnachten in de omgeving van Bad Sooden-Allendorf, maar weer laat de kaart ons in de steek i.v.m. het bezoek aan het "Grenzmuseum" kunnen we niet al te ver afwijken van de route. 

De oplossing 

Je stuurt een sms`je naar Margo met de vraag is er een camping in de buurt van Bad Sooden, Margo googeld even en komt binnen 10 min. met een antwoord "camping gevonden  Asbach/Sickenberg, 2.5 km. na Bad Sooden." Dat komt verschrikkelijk goed uit we hoeven niet zo`n heel eind te fietsen en het museum ligt op een bergje in de buurt van de camping. Dus met de hulp van  moderne communicatie zijn we op de goede weg en kunnen lekker ontspannen richting Bad Sooden fietsen. Onderweg probeer ik me te herinneren hoe ik gefietst heb toen ik naar Praag ging,  ik kan  geen plekken en plaatsen thuisbrengen alles is anders als wat ik dacht, ik heb in Kleinburschla gestaan met de tent maar kan de plek niet meer terug vinden, later blijkt dat er 2 routes langs de Werra lopen die elkaar kruisen en ieder aan een kant van de Werra lopen, vandaar. Tegen onze wil in drinken we onderweg een biertje met brot und bratwurst, je kunt niet langs zo`n bratwurst fietsen zonder het te proberen. We zijn lekker vroeg in Bad Sooden en nemen de tijd om even rond te kijken.  Er is een oogstfeest en de hoofdstraat is versierd met slingers van alle graanproducten en felle linten, erg mooi om dit te zien, met name tegen de achtergrond van de vakwerk huizen is het een kleurig schouwspel. De camping wordt opgezocht en de tenten opgezet, weer op de fiets naar het dorp om wat te drinken ( moet van de dokter) en een lekkere pizza gegeten. We maken nog een wandeling en zoeken naar de makkelijkste weg naar het museum, het blijkt dat we er zeer dicht bij zijn dus dat wordt een makkie morgen, nog even wat kletsen over de route en we duiken de tent in.

Donderdagmorgen, het is 7.30 u. ik kijk uit de tent en zie geen hand voor de ogen, mist , mist en nog 3x mist, dat hadden we niet gedacht, op zich geen probleem omdat we toch eerst  naar het grensmuseum willen maar het is dan overal zo nat en dat is niet prettig. we laten de tenten staan en vertrekken lopend naar boven, de berg op. Nou dat was een klim onderweg stoppen we zo nu en dan om van de natuur te genieten, de zon komt steeds beter door de mist en dat maakt het beeld steeds mooier. We zien de eerste tekens van de grens tussen Oost en West en verbazen ons. Alles is zo onrealistisch je weet dat het er was maar dat het zo zou zijn....Je wordt er een beetje stil van. Wat op mij een grote indruk heeft gemaakt is een kruisje van berkenstammetjes om aan te geven waar een vluchteling was neergeschoten.                            In het museum werd aan de hand van foto`s duidelijk hoe het gebeurd was, erg indrukwekkend met name als je weet dat het uiteindelijk tot niets heeft geleid om zo`n grens in te stellen. Het museum stelt niet veel voor, het materiaal wat wordt getoond is niet erg interessant, wel heb ik kaarten en plattegronden gezien die mij wel interesseerden dus niet voor niets de klim gemaakt.

schijnt volop en we laten ons weer de berg afzakken naar de camping waar onze tenten al weer  droog zijn. We pakken voor de laatste keer de zaakjes weer op de fiets en vertrekken tegen 11.00u. naar de Bakker op de hoek om de ontbijttest te doen. Als Wim voor de toonbank staat, waar niet al teveel meer in ligt, laat een duitse klant weten dat hij graag dat ene broodje wil kopen. Als Wim tegen de juffrouw zegt "ich möchte gerne alles wass sie haben" druipt de duitser af. De dame krijgt een zesje en een bonuspunt omdat we erg laat zijn en zij geen al te grote keuze meer had. Na het ontbijt wat ook een lunch mag heten gaan we weer op de pedalen, nu richting Hann. Münden waar de auto bij het station staat. Het zal nog zo`n 50 km. zijn schatten we om weer bij het beginpunt te komen en nemen soms de tijd om wat rond te kijken, andere keer trappen we tegen een noordwesten wind in en moeten moeite doen om een beetje tempo te maken. De lucht betrekt en als je bezweet naast de fiets staat is het eigelijk wat aan de frisse kant. !5.00 u. komen we in de buurt van de finish, we willen nog een rondje door de stad fietsen en een terrasje pakken om daarna naar Rijssen te rijden. Ons afscheidsetentje nemen we in De Markies in Rijssen en zijn zo om 20.00 u weer in huis.

een fantastische fietstocht, mooi weer, goed humeur, lekker biertje, veel plezier 1 lekke band en de juffrouw met de zure haring met koffie voor 10 u. `s morgens heeft de ontbijttest gewonnen.